ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ยอบ, พร่อง, กะพร่องกะแพร่ง, บก, พร้อง, พร่าง, พร่อย, ร่อง
พร่อง
หมายถึง[พฺร่อง] ว. ไม่เต็มตามอัตราเพราะลดหรือขาดไป เช่น ตักแกงพร่อง ทำงานไม่พร่อง กินไม่รู้จักพร่อง. ก. ยุบไปหรือลดไปจากเดิม เช่น น้ำในโอ่งพร่องไป ข้าวสารในกระสอบพร่องไป.