ผลการค้นหา

พักแรม* *พักแรม *พักแรม*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 148 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา แรม, รักแร้, พักตรากฤติ, กัจฉะ, เข้าพรรษา, พักตรา, พักแพว, พระกัจฉะ, วันเข้าพรรษา, ลงอุโบสถ

พักแรม

หมายถึงก. พักค้างคืน (มักไปกันเป็นหมู่คณะ) เช่น ลูกเสือไปพักแรม.
 พจนานุกรมไทย

แรม

หมายถึงน. ส่วนของเดือนจันทรคติที่พระจันทร์เริ่มมืดจนถึงมืด คือ ตั้งแต่แรมค่ำหนึ่งไปถึงแรม ๑๔ ค่ำในเดือนขาด หรือถึงแรม ๑๕ ค่ำในเดือนเต็ม เรียกว่า ข้างแรม; ช่วงระยะเวลานานนับเดือนนับปี ในคำว่า แรมเดือน แรมปี. ก. ค้างคืน เช่น พักแรม.
 พจนานุกรมไทย

พัก

หมายถึงก. หยุดชั่วคราว เช่น พักร้อน พักเครื่อง, อยู่ชั่วคราว, อาศัยชั่วคราว, เช่น บ้านพัก; รอรั้ง มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ไม่พักต้องว่า. น. คราว เช่น เมื่อพักที่น้ำท่วม การจราจรติดขัดมาก, ช่วงระยะเวลา เช่น เดินไปพักหนึ่ง หยุดเป็นพัก ๆ.
 พจนานุกรมไทย

ราแรม

หมายถึงก. แรมร้างไป.
 พจนานุกรมไทย

โรงแรม

หมายถึงน. ที่พักคนเดินทางซึ่งต้องเสียค่าพักแรมด้วย; (กฎ) สถานที่ทุกชนิดที่จัดตั้งขึ้นเพื่อรับสินจ้างสำหรับคนเดินทางหรือบุคคลที่ประสงค์จะหาที่อยู่หรือที่พักชั่วคราว.
 พจนานุกรมไทย

โรงพัก

หมายถึง(ปาก) น. สถานีตำรวจ.
 พจนานุกรมไทย

พักสายตา

หมายถึงก. หยุดใช้สายตาอย่างคร่ำเคร่งชั่วคราว.
 พจนานุกรมไทย

เป็นพัก ๆ

หมายถึงว. เป็นระยะ ๆ เช่น ทำงานเป็นพัก ๆ หยุดเป็นพัก ๆ.
 พจนานุกรมไทย

พักร้อน

หมายถึงก. หยุดพักผ่อน.
 พจนานุกรมไทย

พักใหญ่

หมายถึงน. ชั่วระยะเวลานานพอสมควร.
 พจนานุกรมไทย

วันโกน

หมายถึงน. วันที่พระปลงผม คือ วันขึ้นและวันแรม ๑๔ คํ่า หรือวันแรม ๑๓ คํ่าของเดือนขาด, (ปาก) ชื่อวันก่อนวันพระวันหนึ่ง เดือนหนึ่งมี ๔ วัน คือ ขึ้น ๗ คํ่า ขึ้น ๑๔ คํ่า แรม ๗ คํ่า และแรม ๑๔ คํ่า ถ้าเป็นเดือนขาดก็แรม ๑๓ คํ่า.
 พจนานุกรมไทย

พักตร,พักตร-,พักตร์

หมายถึง[พักตฺระ-] (ราชา) น. หน้า, ใช้ว่า พระพักตร์. (ส. วกฺตฺร).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด