ค้นเจอ 121 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ท้วง, นำ, เอา

พา

หมายถึงก. นำไปหรือนำมา.

พึ่งพา

หมายถึงก. อาศัยกัน, ช่วยเหลือกัน.

ท้วง

หมายถึงก. พูดเป็นทำนองไม่เห็นด้วย; พยุง, ประคอง, พา, เช่น ท้วงตนหนีไปได้.

นำ

หมายถึงก. ไปข้างหน้า เช่น นำขบวน นำเสด็จ, ออกหน้า เช่น วิ่งนำ, เริ่มต้นโดยมีผู้อื่นหรือสิ่งอื่นตามหรือทำตาม เช่น นำสวด นำวิ่ง, พา เช่น นำเที่ยว นำไป นำมา. ว. อาการที่ซักหรือถามเป็นเชิงแนะไปในตัว ในคำว่า ซักนำ ถามนำ.

เอา

หมายถึงก. ยึด เช่น เอาไว้อยู่; รับไว้ เช่น เขาให้ก็เอา; พา, นำ, เช่น เอาตัวมา; ต้องการ เช่น ทำเอาชื่อ ทำงานเอาหน้า; ถือเป็นสำคัญ เช่น เจรจาเอาถ้อยคำ เอาพี่เอาน้อง; (ปาก) คำใช้แทนกริยาอื่น ๆ บางคำได้. ว. เมื่อใช้ลงท้ายกริยา เป็นการเน้นกริยาแสดงถึงการตั้งหน้าตั้งตาทำต่อเนื่องกัน เช่น กินเอา ๆ.

จูงมือ

หมายถึงก. จับมือพากันไป.

วหะ

หมายถึงก. นำไป, พาไป. (ป., ส.).

สกฏภาระ

หมายถึง[-พาระ] น. ของบรรทุกเกวียน.

นำทาง

หมายถึงก. พาไปสู่ที่หมาย, นำไปให้ถูกทาง.

พารณ,พารณะ

หมายถึง[พารน, พาระนะ] น. ช้าง. (ป., ส. วารณ).

เทิก

หมายถึง(โบ) ก. ถือเอา, พาไป.

จุฬาลัมพา,จุฬาลำพา

หมายถึงน. โกฐจุฬาลัมพา. (ดู โกฐจุฬาลัมพา, โกฐจุฬาลำพา).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ