ผลการค้นหา

มนต์,มนตร์* *มนต์,มนตร์ *มนต์,มนตร์*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 49 รายการ

มนต์,มนตร์

หมายถึงน. คำศักดิ์สิทธิ์, คำสำหรับสวดเพื่อเป็นสิริมงคล เช่น สวดมนต์, คำเสกเป่าที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์ เช่น ร่ายมนตร์ เวทมนตร์. (ป. มนฺต; ส. มนฺตฺร).
 พจนานุกรมไทย

วิษณุมนตร์

หมายถึงน. มนตร์สรรเสริญพระนารายณ์, วิษณุเวท ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เล่ามนตร์

หมายถึงก. ท่องบ่นมนตร์สาธยายมนตร์.
 พจนานุกรมไทย

เป่ามนตร์

หมายถึงก. เสกคาถาแล้วเป่าลงไปที่สิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายมีกระหม่อมเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

กำแพงเจ็ดชั้น

หมายถึงน. ชื่อมนตร์.
 พจนานุกรมไทย

เสกคาถา

หมายถึงก. ร่ายมนตร์.
 พจนานุกรมไทย

วิษณุเวท

หมายถึงน. มนตร์สรรเสริญพระนารายณ์, วิษณุมนตร์ ก็ว่า. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

เสกเป่า

หมายถึงก. ร่ายมนตร์หรือคาถาแล้วเป่าลงไป.
 พจนานุกรมไทย

เจริญพระพุทธมนต์

หมายถึงสวดมนต์ การที่พระสงฆ์จำนวนหนึ่งร่วมกันสาธยายมนต์ในพิธีต่างๆ งานมงคล

ขัดตำนาน

หมายถึงก. สวดบทนำเป็นทำนองก่อนสวดมนต์.
 พจนานุกรมไทย

ศิวเวท

หมายถึงน. มนตร์สรรเสริญพระศิวะหรือพระอิศวร, ไสยศาสตร์.
 พจนานุกรมไทย

ทำวัตรเช้า

หมายถึงก. ไหว้พระสวดมนต์ในตอนเช้า.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด