ผลการค้นหา

รถประทุน* *รถประทุน *รถประทุน*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 332 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ประทุน

รถประทุน

หมายถึงน. รถยนต์ที่มีประทุนเปิดปิดได้.
 พจนานุกรมไทย

ประทุน

หมายถึงน. หลังคาเรือ รถ หรือเกวียนที่มีรูปโค้งคุ่มตามรูปเรือ รถ หรือเกวียน, เรียกมุ้งครอบที่หุบและกางได้คล้ายร่มว่า มุ้งประทุน.
 พจนานุกรมไทย

กูบ

หมายถึงน. ประทุนหลังช้าง, ประทุนรถเช่นรถม้าที่มีรูปโค้ง, ลักษณนามว่า หลัง.
 พจนานุกรมไทย

เรือโถง

หมายถึงน. เรือที่ปรกติมีประทุน แต่เปิดประทุนออก.
 พจนานุกรมไทย

รถ,รถ-

หมายถึง[รด, ระถะ-] น. ยานที่มีล้อสำหรับเคลื่อนไป เช่น รถม้า รถยนต์ รถไฟ; (กฎ) ยานพาหนะทุกชนิดที่ใช้ในการขนส่งทางบกซึ่งเดินด้วยกำลังเครื่องยนต์ กำลังไฟฟ้า หรือพลังงานอื่น และหมายความรวมตลอดถึงรถพ่วงของรถนั้นด้วย ทั้งนี้เว้นแต่รถไฟ. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

โถง

หมายถึงว. ที่เปิดโล่งแต่ส่วนใดส่วนหนึ่ง เช่น รถโถง คือรถที่เปิดหลังคาได้ เรือโถง คือเรือที่ปรกติมีประทุน แต่เปิดประทุนออก, เรียกห้องขนาดใหญ่ที่ปล่อยไว้โล่ง ๆ ว่า ห้องโถง.
 พจนานุกรมไทย

รถร่วม

หมายถึงน. รถโดยสารเอกชนที่เข้ามาร่วมกับบริษัทหรือองค์การที่ได้รับสัมปทานในการเดินรถ เช่น รถร่วม บขส.
 พจนานุกรมไทย

รถพระที่นั่ง

หมายถึงรถ

ทางโท

หมายถึงน. ทางที่รถต้องยอมให้รถทางเอกผ่านไปได้ก่อน.
 พจนานุกรมไทย

ทางเอก

หมายถึงน. ทางที่รถแล่นผ่านไปได้ก่อนรถทางโท.
 พจนานุกรมไทย

รัถ

หมายถึงน. รถ.
 พจนานุกรมไทย

รถกระบะ

หมายถึงน. รถชนิดหนึ่งใช้บรรทุกสิ่งของ ทำตัวถังเป็นรูปอย่างกระบะ.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด