ค้นเจอ 138 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ฝัด

รำ

หมายถึงน. ผงเยื่อหรือละอองเมล็ดข้าวสาร.

รำ

หมายถึงก. แสดงท่าเคลื่อนไหวโดยมีลีลาและแบบท่าเข้ากับจังหวะเพลงร้องหรือเพลงดนตรี เช่น รำฉุยฉายพราหมณ์ รำกฤดาภินิหาร รำสีนวล, ถ้าถืออาวุธประกอบก็เรียกชื่อตามอาวุธที่ถือ เช่น รำดาบ รำทวน รำกริช, ถ้าถือสิ่งของใดประกอบก็เรียกชื่อตามสิ่งของนั้น เช่น รำพัด รำดอกไม้เงินดอกไม้ทอง, อาการที่แสดงท่าคล้ายคลึงเช่นนั้น, ฟ้อน.

ฝัด

หมายถึงก. อาการที่แยกของเบาออกจากของหนักโดยกระดกภาชนะเช่นกระด้งขึ้น ๆ ลง ๆ ค่อนข้างเร็ว เพื่อสะบัดแกลบ รำ หรือผงออกจากข้าวเป็นต้น. ว. เรียกกุ้งแห้งที่เอาเปลือกออกแล้วว่า กุ้งฝัด, กุ้งฟัด ก็ว่า.

เสภารำ

หมายถึงน. เสภาทรงเครื่องที่มีตัวละครออกมารำประกอบการขับ.

ละครรำ

หมายถึงน. ละครแบบเดิมของไทย ตัวละครแต่งเครื่องและแสดงบทบาทโดยวิธีร่ายรำไปตามเพลงที่ต้นเสียงและลูกคู่ขับร้อง ใช้ดนตรีปี่พาทย์ประกอบ แบ่งออกเป็น ละครชาตรี ละครนอก ละครใน.

ร่ายรำ

หมายถึงก. เดินหรือจับระบำไปตามจังหวะดนตรีของละครรำ.

ฟ้อน

หมายถึงก. รำ, กราย.

รำผี

หมายถึงน. การรำในการทรงเจ้าเข้าผี.

จับระบำ

หมายถึงน. กระบวนรำท่าต่าง ๆ. ก. เริ่มฟ้อนรำ.

รำลาวแพน

หมายถึงน. การจับระบำชนิดหนึ่ง ใช้ผู้แสดงชายหญิงคู่หนึ่งหรือมากกว่าแต่งกายอย่างไทยภาคเหนือ รำออกท่าหยอกเอินประกอบคำร้องและดนตรี, ฟ้อนแพน หรือ ฟ้อนลาวแพน ก็เรียก.

แขกเต้าเข้ารัง

หมายถึงน. ท่ารำท่าหนึ่ง.

ควักกะปิ

หมายถึง(ปาก) ก. อาการที่รำเอามือวักไปวักมาอย่างคนรำไม่เป็น.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ