ค้นเจอ 10 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เดียด, ฤษยา, มัจฉระ, อิจฉา, มัตสระ

ริษยา

หมายถึง[ริดสะหฺยา] ก. อาการที่ไม่อยากให้คนอื่นได้ดี, เห็นเขาได้ดีแล้วทนนิ่งอยู่ไม่ได้. (ส. อีรฺษฺยา; ป. อิสฺสา).

เดียด

หมายถึงก. เกลียด, ริษยา.

ฤษยา

หมายถึง[ริดสะหฺยา] (โบ) น. ริษยา.

มัจฉระ

หมายถึงว. ริษยา; ตระหนี่, เห็นแก่ตัว. (ป.; ส. มตฺสร).

อิจฉา

หมายถึง[อิด-] ก. เห็นเขาได้ดีแล้วไม่พอใจ อยากจะมีหรือเป็นอย่างเขาบ้าง (มีความหมายเบากว่า ริษยา). (ป., ส. อิจฺฉา ว่า ความอยาก, ความต้องการ, ความปรารถนา).

มัตสระ

หมายถึง[มัดสะระ] ว. ตระหนี่, เห็นแก่ตัว, ริษยา. (ส. มตฺสร; ป. มจฺฉร).

มัตสรรย์

หมายถึง[มัดสัน] น. ความตระหนี่; ความริษยา. (ส. มาตฺสรฺย; ป. มจฺฉริย).

เสียดแทง

หมายถึงว. อาการที่กล่าวให้เจ็บใจด้วยความริษยาเป็นต้น เช่น วาจาเสียดแทงย่อมทำลายมิตร.

มาตสรรย์

หมายถึง[มาดสัน] น. ความตระหนี่; ความริษยา; ใช้ว่า มัตสรรย์ ก็มี. (ส. มาตฺสรฺย; ป. มจฺฉริย).

อสรพิษ

หมายถึง[อะสอระ-] น. สัตว์มีพิษในเขี้ยว มักหมายถึง งูพิษ, โดยปริยายหมายถึงคนที่ลอบทำร้ายหรือให้ร้ายผู้มีคุณหรือผู้อื่นด้วยความอิจฉาริษยาเป็นต้น. (ส. อสิร + วีษ; ป. อาสีวิส).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ