ผลการค้นหา

ริ้ว* *ริ้ว *ริ้ว*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 30 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา วิ่งวิบาก, ย้อนเนื้อ, รั้ว, ขี้ติ้ว, เขื่อน, คิ้ว, คุ่ม, โคม, เจิม

ริ้ว

หมายถึงน. เส้นลายหรือสิ่งอื่นที่มีลักษณะเป็นรอย เป็นทาง ๆ เป็นแถวหรือเป็นแนวยาวไป เช่น ผ้าขาดเป็นริ้ว ริ้วขบวน ริ้วปลาแห้ง, ลักษณนามเรียกสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น เรียกปลาแห้งที่ผ่าเป็น ๕ ริ้ว ว่า ปลา ๕ ริ้ว หรือเรียกสั้น ๆ ว่า ปลาห้า.
 พจนานุกรมไทย

ริ้วรอย

หมายถึงน. ลักษณะที่เป็นแนวเป็นทาง เช่น ถูกหนามเกี่ยวเป็นริ้วรอย ถูกแมวข่วนเป็นริ้วรอย, โดยปริยายหมายความว่า ร่องรอย เช่น หน้าตามีริ้วรอยแห่งความทุกข์.
 พจนานุกรมไทย

ล่องจวน

หมายถึงน. ผ้ายกมีลายที่ชาย ท้องพื้นปูม เรียกว่า ล่องจวน, ถ้ามีริ้ว เรียกว่า ล่องจวนริ้ว.
 พจนานุกรมไทย

คู่แห่

หมายถึงน. คนแห่เดินในริ้วกระบวน ๒ ข้าง.
 พจนานุกรมไทย

ตำแบ

หมายถึงน. ชื่อปลาแห้งชนิดหนึ่งที่ไม่เป็นริ้ว, จำแบ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

กะรุ่งกะริ่ง

หมายถึงว. ขาดออกเป็นริ้ว ๆ, เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย.
 พจนานุกรมไทย

จำแบ

หมายถึงน. ชื่อปลาแห้งชนิดหนึ่งที่ไม่เป็นริ้ว, ตำแบ ก็ว่า. ก. แผ่ออก.
 พจนานุกรมไทย

เข้มขาบ

หมายถึงน. ผ้าที่ทอควบกับทองแล่งเป็นริ้ว ๆ ตามยาว. (อิหร่าน).
 พจนานุกรมไทย

ปัตหล่า

หมายถึง[ปัดตะหฺล่า] น. ผ้าริ้วทอด้วยไหมกับทองแล่งมีเนื้อบาง โดยมากทำเป็นเสื้อครุย.
 พจนานุกรมไทย

บังแทรก

หมายถึง[-แซก] น. เครื่องสูงอย่างหนึ่งสำหรับใช้ในริ้วขบวนพิธีแห่, คู่กับ ทานตะวัน อยู่ระหว่างฉัตร.
 พจนานุกรมไทย

รุ่งริ่ง

หมายถึงว. ขาดออกเป็นริ้ว ๆ, ขาดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย, เช่น เสื้อขาดรุ่งริ่ง, กะรุ่งกะริ่ง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เสื่อไม้ไผ่

หมายถึงน. เครื่องปูลาดสำหรับรองนอน ทำด้วยไม้ไผ่ สับเป็นริ้วละเอียดอย่างฟาก คลี่ออกและต่อกันเป็นผืน.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด