ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ฤๅษี, อิสิ,อิสี, ชฎิล, พนวาสี, สิทธาจารย์, นักสิทธิ์, ดาบส, มุนิ,มุนี, อายัน, นักธรรม
ฤษี
หมายถึง[รึ-] น. ฤๅษี, นักบวชพวกหนึ่ง มีมาก่อนพุทธกาล สละบ้านเรือนออกไปบำเพ็ญพรตแสวงหาความสงบ. (ส. ฤษี ว่า ผู้เห็น, ผู้แต่งพระเวท; ป. อิสิ).
พนวาสี
หมายถึง[พะนะ-] น. ผู้อยู่ป่า, ฤษี. ว. ซึ่งอยู่ในป่า. (ป., ส. วนวาสี).
ชฎิล
หมายถึงน. ผู้มีผมมุ่นเป็นชฎา, นักพรตพวกหนึ่งที่เราเรียกว่า ฤษี. (ป., ส.).
สิทธาจารย์
หมายถึงน. อาจารย์ผู้สำเร็จ, ฤษี.
นักสิทธิ์
หมายถึงน. ผู้สำเร็จ, ฤษี, ลักษณนามว่า ตน.
ดบัสวิน,ดบัสวี
หมายถึง[ดะบัดสะ-] (แบบ) น. ผู้ประพฤติความเพียร, ฤษี, เพศหญิงว่า ดบัสวินี. (ส. ตปสฺวินฺ).
ดาบส
หมายถึง[-บด] น. ผู้บำเพ็ญตบะคือการเผากิเลส, ฤษี. (ป., ส. ตาปส), เพศหญิงใช้ว่า ดาบสินี. (ป. ตาปสินี), ในบทกลอนใช้ว่า ดาวบส ก็มี เช่น ไปแต่งองค์ทรงไม้เท้าของดาวบส. (อภัย).
มุนิ,มุนี
หมายถึงน. นักปราชญ์, ฤษี, พระสงฆ์. (ป., ส.).
ฤๅษี
หมายถึงน. ฤษี, นักบวชพวกหนึ่ง มีมาก่อนพุทธกาล สละบ้านเรือนออกไปบำเพ็ญพรตแสวงหาความสงบ.
อายัน
หมายถึงน. นักบวช, ฤษี. (จินดามณี).
นักธรรม
หมายถึงน. ผู้รู้ธรรม, ผู้สอบความรู้ธรรมได้ตามหลักสูตรที่กำหนดไว้ มี ๓ ชั้น คือ ชั้นตรี ชั้นโท ชั้นเอก; ฤษี.
เวนไตย
หมายถึงครุฑ, บุตรของนางวินตา กับ ฤษี กัศยป