ผลการค้นหา

ลุก* *ลุก *ลุก*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 57 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา บุก, ขุก,ขุก,ขุก ๆ, สุก, ไหม้, ทุก, บิตุละ,บิตุลา, หัวจุก

ไหม้

หมายถึงก. ติดเชื้อไฟ, ลุก, เผา, (ใช้แก่ไฟหรือความร้อน). ว. ถูกความร้อนจนเกรียมหรือจนเป็นถ่าน เช่น ข้าวไหม้; เกรียม, ดำคลํ้า, (ใช้แก่ผิว).
 พจนานุกรมไทย

ลุก

หมายถึงก. เคลื่อนขึ้นจากท่านั่งหรือท่านอน เช่น ลุกจากเก้าอี้ลุกจากที่นอน, ตั้งขึ้น เช่น ขนลุก; เคลื่อนออกจาก เช่น ลุกแต่สุโขทัย. (จารึกสยาม); ไหม้โพลงขึ้น เช่น ไฟลุก.
 พจนานุกรมไทย

ผุดผาย,ผุดผ้าย

หมายถึงก. ลุกไป.
 พจนานุกรมไทย

ตลุก

หมายถึง[ตะหฺลุก] (ถิ่น) น. ปลักควาย, แอ่งน้ำตามลำห้วยที่ขาดเป็นช่วง ๆ ในหน้าแล้ง. (ข. ถฺลุก).
 พจนานุกรมไทย

ขนหัวลุก

หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ตกใจหรือกลัวมากเป็นต้นจนรู้สึกคล้ายกับผมตั้งชันขึ้น.
 พจนานุกรมไทย

วุด

หมายถึงก. เป่าชุดให้ไฟลุก, ฮุด ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ฮุด

หมายถึงก. เป่าชุดให้ไฟลุก, วุด ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เอลาฬุก

หมายถึง[-ลาลุก] น. ฟักทอง, ฟักเหลือง. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

พาลุก

หมายถึงน. ทราย. (ป., ส. วาลุก).
 พจนานุกรมไทย

พึ่บ,พึ่บพั่บ

หมายถึงว. ทันทีทันใด เช่น ไฟลุกพึ่บ ลุกกันพึ่บพั่บ; เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงนกกระพือปีกเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

อุฏฐาการ

หมายถึง[อุดถากาน] ก. ลุกขึ้น. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

กระปุกหลุก,กระปุ๊กลุก

หมายถึงว. อ้วนกลมน่าเอ็นดู.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด