ค้นเจอ 61 รายการ

วัง

หมายถึง(โบ; เลิก) น. ตำแหน่งเจ้ากระทรวงปกครองครั้งโบราณ มีหน้าที่รักษาพระราชวัง จัดการพระราชพิธีและมีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีของราษฎร.

วัง

หมายถึงน. ที่อยู่ของเจ้านาย, ถ้าเป็นที่อยู่ของพระมหากษัตริย์เรียก พระราชวัง หรือ พระบรมมหาราชวัง; ห้วงนํ้าลึก เช่น วังจระเข้. ก. ล้อม, ห้อมล้อม.

โบราณสถาน

หมายถึง[โบรานนะสะถาน, โบรานสะถาน] น. สิ่งที่เคลื่อนที่ไม่ได้ เช่น โบสถ์ วิหาร วัง มีอายุเก่ากว่า ๑๐๐ ปีขึ้นไป; (กฎ) อสังหาริมทรัพย์ซึ่งโดยอายุหรือโดยลักษณะแห่งการก่อสร้าง หรือโดยหลักฐานเกี่ยวกับประวัติของอสังหาริมทรัพย์นั้น เป็นประโยชน์ในทางศิลปะ ประวัติศาสตร์ หรือโบราณคดี ทั้งนี้ รวมถึงสถานที่ที่เป็นแหล่งโบราณคดี แหล่งประวัติศาสตร์ และอุทยานประวัติศาสตร์ด้วย.

เวียงวัง

หมายถึงน. เมือง, วัง, เช่น จะแบ่งปันข้าวของในท้องคลัง ให้ครอบครองเวียงวังเห็นทันตา. (สังข์ทอง).

สมุหประธาน

หมายถึง(โบ) น. เสนาบดีชั้นจตุสดมภ์ คือ เวียง วัง คลัง นา.

บุระ

หมายถึงน. ป้อม, หอ, วัง, เมือง. (ป. ปุร).

นิเวศ

หมายถึง[นิเวด] (แบบ) น. ที่อยู่, บ้าน, วัง. (ส.; ป. นิเวสน).

นิเวศ-

หมายถึง[นิเวดสะ-] (แบบ) น. ที่อยู่, บ้าน, วัง. (ส.; ป. นิเวสน).

นิเวศน์

หมายถึง[นิเวด] (แบบ) น. ที่อยู่, บ้าน, วัง. (ส.; ป. นิเวสน).

พระราชวัง

หมายถึงบ้าน

ล้อมวัง

หมายถึงน. ชื่อช้างศึกพวกหนึ่ง มีหน้าที่ทำลายค่ายข้าศึก, ช้างพังคา ก็เรียก.

ประเสบันอากง

หมายถึงน. วังลูกหลวง, วังหลานหลวง. (ช.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ