ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 16 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เกษตรศาสตร์, วิชา

วิชาโท

หมายถึงน. รายวิชาที่ผู้เรียนเลือกเรียนให้ลึกซึ้งรองลงมาจากวิชาเอก. (อ. minor course).
 พจนานุกรมไทย

วิชาบังคับพื้นฐาน

หมายถึงน. รายวิชาพื้นฐานที่บังคับให้เรียนในหลักสูตร. (อ. basic requirement).
 พจนานุกรมไทย

วิชาบังคับเลือก

หมายถึงน. รายวิชาเลือกที่ทางภาควิชาบังคับให้เรียนในหลักสูตร. (อ. elective prescribed course).
 พจนานุกรมไทย

วิชาพื้นฐาน

หมายถึงน. รายวิชาที่ถือว่าเป็นพื้นฐานของวิชาในระดับที่สูง ๆ ขึ้นไป. (อ. basic course).
 พจนานุกรมไทย

วิชาเลือก

หมายถึงน. รายวิชาที่กำหนดให้ผู้เรียนเลือกเรียนได้. (อ. elective course).
 พจนานุกรมไทย

วิชา

หมายถึงน. ความรู้, ความรู้ที่ได้ด้วยการเล่าเรียนหรือฝึกฝน, เช่น วิชาภาษาไทย วิชาช่าง วิชาการฝีมือ. (ป. วิชฺชา; ส. วิทฺยา).
 พจนานุกรมไทย

วิชาบังคับ

หมายถึงน. รายวิชาที่กำหนดให้ผู้เรียนทุกคนในหลักสูตรนั้นจะต้องเรียน. (อ. prescribed course).
 พจนานุกรมไทย

วิชาธร

หมายถึงน. พิทยาธร.
 พจนานุกรมไทย

วิชานนะ

หมายถึงน. ความรู้, ความเข้าใจ. (ป.; ส. วิชฺาน).
 พจนานุกรมไทย

วิชาเอก

หมายถึงน. รายวิชาที่ผู้เรียนเลือกเรียนให้ลึกซึ้งเป็นวิชาหลัก ตามหลักสูตรปริญญาหรืออนุปริญญา. (อ. major course).
 พจนานุกรมไทย

วิชาการ

หมายถึงน. วิชาความรู้สาขาใดสาขาหนึ่งหรือหลายสาขา เช่น บทความวิชาการ สัมมนาวิชาการ การประชุมวิชาการ.
 พจนานุกรมไทย

วิชาแกน

หมายถึงน. รายวิชาที่อยู่ในหลักสูตรร่วมกันของหลายคณะหรือหลายสาขาของปริญญาเดียวกัน ที่ผู้เรียนในคณะหรือสาขาเหล่านั้นจะต้องเรียน. (อ. core course).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด