ค้นเจอ 31 รายการ

สมอ

หมายถึง[สะหฺมอ] น. หิน. (ข. ถฺม); ของหนักที่ล่ามโซ่หรือเชือกอยู่กับเรือ เวลาจอดเรือใช้ทอดลงไปในนํ้าให้เกาะพื้นเพื่อไม่ให้เรือเคลื่อนไปที่อื่น.

สมอ

หมายถึง[สะหฺมอ] น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Terminalia วงศ์ Combretaceae ใช้ทำยาได้ เช่น สมอไทย (T. chebula Retz.), สมอพิเภก [T. bellirica (Gaertn.) Roxb.], สมอดีงู [T. citrina (Gaertn.) Roxb. ex Flem.].

สมอ

หมายถึง[สะหฺมอ] น. ลูกฝ้าย.

ตรีสมอ

หมายถึงน. สมอ ๓ อย่าง คือ สมอไทย สมอพิเภก สมอเทศ.

พิเภก

หมายถึงน. ชื่อสมอชนิดหนึ่ง. (ดู สมอ ๒). (ป. วิภีตก).

สมอเกา

หมายถึงก. อาการที่สมอหลุดจากพื้นที่ทอดไว้ แล้วครูดไปตามพื้นท้องน้ำด้วยแรงลมและกระแสน้ำ.

ดีงู

หมายถึงน. สมอดีงู. (ดู สมอ ๒).

เกาสมอ

หมายถึงก. ลากสมอครูดไปตามพื้นท้องน้ำ โดยเฉพาะในขณะที่กำลังกว้านสมอขึ้นเก็บ.

กะสมอ

หมายถึงก. นำสมอเรือไปทอดไว้ในที่ที่เรือใหญ่ต้องการเข้าจอดหรือเทียบเรือ ซึ่งเป็นที่เข้าจอดหรือเข้าเทียบแล้วค่อย ๆ กว้านสมอนำเรือเข้าไป.

วิเภตก์,วิเภทก์

หมายถึงน. สมอพิเภก. (ป.).

ฮะเบสสมอ

หมายถึง[หะเบดสะหฺมอ] ก. กว้านสมอเรือขึ้นเก็บเพื่อนำเรือออก.

ทอดสมอ

หมายถึงก. ทิ้งสมอลงไปในนํ้าเพื่อให้เรือจอดอยู่กับที่.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ