ตัวกรองผลการค้นหา
สะดุ้งสะเทือน
หมายถึงก. หวั่นไหว, เดือดร้อน, กังวลใจ, มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ใครจะนินทาว่าร้ายอย่างไรก็ไม่สะดุ้งสะเทือน มหาเศรษฐีเสียเงินล้านสองล้านไม่สะดุ้งสะเทือนหรอก.
ทองไม่รู้ร้อน
หมายถึง(สำ) ว. เฉยเมย, ไม่กระตือรือร้น, ไม่สะดุ้งสะเทือน.
สะดุ้ง
หมายถึงก. ไหวตัวขึ้นทันทีด้วยความตกใจ เพราะไม่ทันรู้ตัวหรือไม่ได้นึกคาดหมายไว้เป็นต้น เช่น เมื่อได้ยินเสียงระเบิดก็สะดุ้งสุดตัว.
หมายถึงน. เครื่องมือจับสัตว์นํ้าชนิดหนึ่ง รูปร่างคล้ายยอยก, อีสานเรียก กะดุ้ง.
สะดุ้งสะดิ้ง
หมายถึงว. ดัดจริตดีดดิ้น, สะดิ้ง ก็ว่า.
สะเทือน,สะเทื้อน
หมายถึงก. มีอาการเหมือนไหวหรือสั่นเพราะถูกกระทบกระทั่ง เช่น นั่งรถที่แล่นไปตามทางขรุขระก็รู้สึกสะเทือน เสียงระเบิดทำให้บ้านสะเทือน, โดยปริยายหมายความว่า รู้สึกหวั่นไหว เช่น เขาว่าลูกก็สะเทือนไปถึงแม่ ใครจะว่าอย่างไร ๆ ก็ไม่สะเทือน, กระเทือน ก็ว่า.
สะเทือนอารมณ์
หมายถึงก. มีจิตใจหวั่นไหวอย่างแรงเพราะมีสิ่งใดสิ่งหนึ่งมากระทบทำให้รู้สึกเศร้าหมอง เช่น นวนิยายสะเทือนอารมณ์ อ่านเรื่องเศร้าแล้วสะเทือนอารมณ์.
ครั่นครื้น
หมายถึง[คฺรั่นคฺรื้น] ก. สะเทือน.
หวาดผวา
หมายถึงก. หวาดสะดุ้งเพราะตกใจกลัว.
หวั่นหวาด
หมายถึงก. พรั่นกลัว, สะดุ้งกลัว, หวาดหวั่น ก็ว่า.
กระหนก
หมายถึง(โบ) ก. ตระหนก, ตกใจ, สะดุ้ง, หวาด.
หวาด
หมายถึงก. สะดุ้งกลัว, กริ่งเกรง, เสียว, หวั่น.