ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กะเอว, เอว, บั้นเอว, กฏิ, จังเก
สะเอว
หมายถึงน. ส่วนกลางของร่างกายระหว่างชายโครงกับกระดูกตะโพกทั้ง ๒ ข้าง, กะเอว บั้นเอว หรือ เอว ก็ว่า.
กะเอว
หมายถึงน. เอว เช่น ถวัดเท้าท่าเตะมวย ตึงเมื่อย หายฮา แก้กะเอวขดค้อม เข่าคู้โขยกโขยง. (จารึกวัดโพธิ์),สะเอว ก็ว่า.
พระกฤษฎี , บั้นพระองค์, พระกฏิ
หมายถึงสะเอว เอว
เอว
หมายถึงน. ส่วนกลางของร่างกายระหว่างชายโครงกับกระดูกตะโพกทั้ง ๒ ข้าง, กะเอว บั้นเอว หรือ สะเอว ก็ว่า; โดยปริยายหมายถึงส่วนกลางของสิ่งอื่น ๆ ตรงที่คอดเข้าไป เช่น เอวว่าวจุฬา เอวพาน.
กฏิ
หมายถึง(แบบ) น. สะเอว. (ป.).
พระกฏิฐิ
หมายถึงกระดูกสะเอว
บั้นเอว
หมายถึงน. ส่วนกลางของร่างกายระหว่างชายโครงกับกระดูกตะโพกทั้ง ๒ ข้าง, กะเอว สะเอว หรือ เอว ก็ว่า.
จังเก
หมายถึงน. สะเอว เช่น มือนวดแนบจังเก แกะพลิ้ว. (โคลงพระยาตรัง). (ข. จงฺเกะ).
ตาบทิศ
หมายถึงน. ตาบที่ติดกับสังวาลอยู่ที่สะเอวและข้างหลัง.
กระเตง
หมายถึงก. อาการที่อุ้มเด็กเข้าสะเอวหรือสะพายของโตงเตงไป.
สีข้าง
หมายถึงน. ข้างทั้ง ๒ ของร่างกาย ถัดรักแร้ลงมาถึงสะเอว.
กระเดียด
หมายถึงก. เอาเข้าข้างสะเอว เช่น กระเดียดกระจาด. (ข. กณฺเฎียต).