ผลการค้นหา

สังกะสี* *สังกะสี *สังกะสี*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 21 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เงินเยอรมัน, เรือ, ลูกฟูก, ทองคำขาว, สังกรณี, สังกมทรัพย์

สังกะสี

หมายถึงน. ธาตุลำดับที่ ๓๐ สัญลักษณ์ Zn เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีขาวแกมนํ้าเงิน หลอมละลายที่ ๔๑๙ °ซ. ใช้ประโยชน์ได้มาก เช่น นำไปผสมกับโลหะอื่นให้เป็นโลหะเจือ ใช้ฉาบผิวเหล็กเพื่อกันสนิม. (อ. zinc); เหล็กชุบสังกะสีบาง ๆ เป็นแผ่นเรียบหรือเป็นลอนอย่างลูกฟูก ใช้มุงหลังคาเป็นต้น เช่น หลังคาสังกะสี รั้วสังกะสี.
 พจนานุกรมไทย

เงินเยอรมัน

หมายถึงน. โลหะเจือซึ่งมีองค์ประกอบโดยประมาณเป็นทองแดง ๕ ส่วน สังกะสี ๒ ส่วน และนิกเกิล ๒ ส่วน. (อ. German silver).
 พจนานุกรมไทย

เรือ

หมายถึงน. ยานพาหนะที่ใช้สัญจรไปมาในนํ้า มักทำด้วยวิธีขุดไม้ทั้งต้นหรือนำกระดาน สังกะสี เหล็ก เป็นต้น มาประกอบกันเข้า; ตัวหมากรุกที่เดินตาตรงได้ตลอด; เครื่องเล่นอย่างหนึ่ง เอาไม้ไผ่มาเหลาแบน ๆ ดัดให้หัวงอน ใช้พุ่งแข่งกัน; ยศทหารเรือหรือทหารอากาศชั้นสัญญาบัตรขั้นต้น ตํ่ากว่าชั้นนาวาหรือนาวาอากาศ เช่น เรือตรี เรืออากาศเอก.
 พจนานุกรมไทย

ลูกฟูก

หมายถึงน. ลอนของฟูกเป็นต้น, เรียกกระเบื้อง สังกะสี หรือกระดาษ เป็นต้น ที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น กระเบื้องลูกฟูก สังกะสีลูกฟูก กระดาษลูกฟูก.
 พจนานุกรมไทย

ทองคำขาว

หมายถึงน. โลหะเจือชนิดหนึ่ง ลักษณะเป็นของแข็งสีเงินเป็นเงางาม บุให้เป็นแผ่นหรือรีดให้เป็นเส้นลวดได้ ประกอบด้วยทองคำเจือโลหะอื่น เช่น เงิน นิกเกิล สังกะสี แพลเลเดียม เพื่อให้ได้สีเงินคล้ายแพลทินัม มักใช้ทำเครื่องรูปพรรณ. (อ. white gold).
 พจนานุกรมไทย

แท็งก์น้ำ

หมายถึงน. ถังนํ้าขนาดใหญ่ มักทำด้วยเหล็กชุบสังกะสี.
 พจนานุกรมไทย

ระ

หมายถึงก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
 พจนานุกรมไทย

ทองเหลือง

หมายถึงน. โลหะเจือชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยทองแดงและสังกะสี ลักษณะเป็นโลหะสีเหลือง.
 พจนานุกรมไทย

ปีบ

หมายถึงน. ภาชนะทำด้วยสังกะสีเป็นต้น รูปสี่เหลี่ยม สำหรับบรรจุสิ่งของ, ปี๊บ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ตะปูหัวเห็ด

หมายถึงน. ตะปูที่มีหัวบานเหมือนดอกเห็ด สำหรับตอกสังกะสีเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

รั้ว

หมายถึงน. เครื่องล้อมกันเป็นเขตของบ้านเป็นต้น มักทำด้วยเรียวไผ่ ต้นไม้ขนาดเล็ก หรือสังกะสี เช่น รั้วมะขามเทศ รั้วสังกะสี, โดยปริยายเรียกทหารซึ่งทำหน้าที่เป็นกำลังป้องกันชาติว่า รั้วของชาติ.
 พจนานุกรมไทย

กระป๋อง

หมายถึงน. ภาชนะทำด้วยเหล็กวิลาดหรือสังกะสีเป็นต้น มักมีรูปเป็นทรงกระบอก สำหรับบรรจุของต่าง ๆ, ลักษณนามว่า ใบ, ลูก.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด