ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สำทับ, ตำรับ, สำหรับ, สรบ
สำรับ
หมายถึงน. ของหรือคนที่รวมกันเข้าได้ไม่ผิดหมู่ผิดพวกเป็นชุดเป็นวงเป็นต้น เช่น ไพ่ ๒ สำรับ พระพิธีธรรม ๑ สำรับ มี ๔ รูป นักสวดคฤหัสถ์ ๑ สำรับ มี ๔ คน, ภาชนะเช่นถาดเป็นต้นใส่ถ้วยชามพร้อมบรรจุอาหารคาวหรือหวานเป็นชุด เช่น สำรับคาว สำรับหวาน.
คับค้อน
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ สำรับ เป็น สำรับคับค้อน.
พระสุพรรณภาชน์
หมายถึงโต๊ะทองคำสำหรับตั้งสำรับคาวหวาน
กะเบียน
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ถาดไม้ใช้เป็นสำรับ, กระบะ.
กินสำรับ
หมายถึงก. กินอาหารที่เขาจัดมาเป็นสำรับ, (สำ) กินอาหารอย่างดี.
ลาข้าวพระ
หมายถึงก. ทำพิธีอย่างหนึ่งเมื่อถอนสำรับพระพุทธ โดยยกมือประนมกล่าวคำว่า เสสํ มงฺคลํ ยาจามิ แล้วยกสำรับออกมา.
สับไพ่
หมายถึงก. นำไพ่ทั้งสำรับมาตัดเป็นกอง ๆ แล้วรวมโดยสับกองกัน.
ข้าวพระ
หมายถึงน. อาหารคาวหวานที่จัดใส่สำรับสำหรับถวายพระพุทธ.
ซอยไพ่
หมายถึงก. นำไพ่ทั้งสำรับมาซอยถี่ ๆ เพื่อให้ไพ่สับที่กัน.
พระกรรภิรมย์
หมายถึงฉัตรสีขาว ลงยันต์ด้วยเส้นทอง 5 ชั้น สำรับหนึ่งมี 3 คัน
ของเลื่อน
หมายถึงน. สำรับคาวหวานที่เจ้าภาพในงานทำบุญนำไปให้ผู้ที่นับถือด้วยไมตรีจิต.
ฝาชี
หมายถึงน. เครื่องสานชนิดหนึ่ง รูปคล้ายกรวย สำหรับครอบสำรับคาวหวานเป็นต้น.