ผลการค้นหา

สิกข์,สิข* *สิกข์,สิข *สิกข์,สิข*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 646 รายการ

สิกข์,สิข

หมายถึงน. ชื่อศาสนาหนึ่งในอินเดีย มีศาสดาชื่อ คุรุนานัก; ชื่อชาวอินเดียพวกหนึ่งที่นับถือศาสนาสิกข์ ส่วนมากอยู่ในแคว้นปัญจาป ประเทศอินเดีย; ซิก หรือ ซิกข์ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ข

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
 พจนานุกรมไทย

สิ

หมายถึงคำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ, ซิ หรือ ซี ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ทุกข,ทุกข-,ทุกข์

หมายถึง[ทุกขะ-, ทุก] น. ความยากลำบาก, ความไม่สบายกายไม่สบายใจ. (ป.; ส. ทุะข).
 พจนานุกรมไทย

สิต,สิต-

หมายถึง[-ตะ-] ว. ขาว. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

ศิขา

หมายถึงน. จุก; หงอน; เปลวไฟ. (ส.; ป. สิข).
 พจนานุกรมไทย

สิตะ

หมายถึงว. ยิ้ม, ยิ้มแย้ม. (ป.; ส. สฺมิต).
 พจนานุกรมไทย

บาน

หมายถึงก. ได้. (ข.).
 พจนานุกรมไทย

ก ข

หมายถึง[โบ อ่านว่า กอข้อ] น. พยัญชนะแต่ ก ถึง ฮ.
 พจนานุกรมไทย

สิร,สิร-,สิระ

หมายถึง[-ระ-] น. หัว, ยอด, ที่สุด. (ป.; ส. ศิรา).
 พจนานุกรมไทย

เนา

หมายถึงก. อยู่. (ข.).
 พจนานุกรมไทย

ซิก,ซิก,ซิกข์

หมายถึงน. ชื่อศาสนาหนึ่งในอินเดีย มีศาสดาชื่อ คุรุนานัก; ชื่อชาวอินเดียพวกหนึ่งที่นับถือศาสนาซิกข์ส่วนมากอยู่ในแคว้นปัญจาปประเทศอินเดีย, สิกข์ หรือ สิข ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด