ค้นเจอ 37 รายการ

สุกใส

หมายถึงว. แวววาว, แจ่มใส, เช่น ดวงตามีประกายสุกใส คืนนี้ท้องฟ้ามีดาวสุกใส.

วาว

หมายถึงว. สุกใส, มีแสงกลอกกลิ้งอยู่ข้างใน, เช่น ในเวลากลางคืนตาแมวดูวาว, เป็นมัน เช่น ผ้าต่วนเป็นมันวาว พื้นเป็นมันวาว, วาบแวบ.

อำไพ

หมายถึงว. งาม; สว่าง, สุกใส.

เปล่ง

หมายถึง[เปฺล่ง] ก. ฉายออก, แผ่ออก, เช่น เปล่งรัศมี, ออกเสียง เช่น เปล่งเสียง. ว. แจ่มใส, สุกใส.

อาภัสระ

หมายถึง[-พัดสะระ] น. ชื่อพรหมโลกชั้น ๑ ในรูปพรหม ๑๖ ชั้น, เรียกพรหมซึ่งอยู่ชั้นนี้ว่า อาภัสรพรหม. ว. สว่าง, สุกใส, เปล่งปลั่ง. (ป. อาภสฺสร).

ลังลอง

หมายถึงว. สุกใส, งาม. (โดยมากใช้ รังรอง).

ก่ำ

หมายถึงว. สุกใส, เข้ม, จัด, (มักใช้แก่สีแดงหรือทองที่สุก).

พิโลน

หมายถึงว. สุกใส.

แวว

หมายถึงว. สุกใส, วูบวาบ, เช่น ดวงตาฉายแววแห่งความสุข ขัดหัวเข็มขัดเสียแวว เพชรซีกมีแววน้อยกว่าเพชรลูก. น. ลักษณะที่แสดงให้เห็นว่าจะเป็นคนชนิดไร, เค้า, ร่องรอย, เช่น เด็กคนนี้มีแววจะเป็นนักปราชญ์ต่อไป เขาไม่มีแววว่าจะสอบได้; (ศิลปะ) กระจกเงาที่ตัดเป็นวงกลม ๆ เล็ก ๆ ใช้ติดตกแต่งเป็นไส้ลวดลายปูนปั้นหรืองานไม้แกะสลักปิดทอง.

โศจิ

หมายถึงน. แสง, แวว, สี; ความสว่าง, ความงาม. ว. สว่าง, สุกใส. (ส.).

เมลือง

หมายถึง[มะ-] ว. งาม, รุ่งเรือง, เปล่งปลั่ง, สุกใส, ใช้ว่า มำเลือง ก็มี.

พิสุทธิ์

หมายถึงว. บริสุทธิ์, สะอาด, สุกใส. (ป. วิสุทฺธิ).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ