ผลการค้นหา

หยุ

หมายถึง[หฺยุ] (โบ) ว. น่วม, อาการที่อ่อนจนกดบู้ลงได้.

หยุด

หมายถึงก. ชะงัก เช่น งูเลื้อยตัดหน้าเขาจึงหยุด, อยู่นิ่ง, อยู่กับที่, เช่น รถหยุด; พัก เช่น หยุดงานตอนเที่ยง, ไม่กระทำต่อ เช่น หยุดกิจการ, เลิก เช่น เขาพูดไม่หยุด.

หยุ่น

หมายถึงว. ยุบลงไปแล้วคืนตัวได้.

หยุกหยิก

หมายถึงก. ขยุกขยิก.

หยุดหย่อน

หมายถึงว. เว้นระยะ มักใช้ในประโยคปฏิเสธ เช่น ทำงานไม่หยุดหย่อน คือ ทำงานไม่เว้นระยะ.

หยุมหยิม

หมายถึงว. จุกจิก เช่น เขาเป็นคนหยุมหยิม. ก. จู้จี้, ชอบถือเอาเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ว่าเป็นเรื่องสำคัญ, เช่น อย่าไปหยุมหยิมกับเขามากนัก.

หยุบ ๆ

หมายถึงว. อาการที่ขึ้น ๆ ลง ๆ เช่น นกเด้าลมทำหางหยุบ ๆ.