ค้นเจอ 16 รายการ

หลักแหล่ง

หมายถึงน. ที่ซึ่งอยู่ประจำ เช่น ทำงานเป็นหลักแหล่ง ตั้งบ้านเรือนเป็นหลักแหล่ง.

หัวนอนปลายตีน

หมายถึงน. หลักแหล่ง, เทือกเถาเหล่ากอ, เช่น คนคนนี้ไว้ใจยากเพราะไม่รู้หัวนอนปลายตีนของเขา.

พื้นเพ

หมายถึงน. หลักแหล่ง เช่น พื้นเพเป็นคนนครปฐม, อาชีพของวงศ์ตระกูล เช่น พื้นเพเป็นพ่อค้า.

รกราก

หมายถึงน. ภูมิลำเนาเดิม, บ้านเกิด, หลักแหล่ง, เช่น คุณมีรกรากอยู่ที่ไหน; เชื้อสาย.

ผีไม่มีศาล

หมายถึง(สำ) ว. ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง.

เจ้าไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด

หมายถึง(สำ) น. ผู้ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง.

จรจัด

หมายถึง[จอน-] ว. ร่อนเร่และไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง.

ลงหลักปักฐาน

หมายถึง(สำ) ก. ตั้งที่อยู่ทำมาหากินเป็นหลักแหล่ง.

หลักลอย

หมายถึงว. ไม่มีหลักแหล่ง, ไม่อยู่เป็นที่, เชื่อถือไม่ได้, เช่น เขาเป็นคนหลักลอย.

คนจร

หมายถึงน. คนแปลกหน้า, คนที่ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง.

เป็นที่,เป็นที่,เป็นที่เป็นทาง

หมายถึงว. มีที่อยู่เป็นหลักแหล่งแน่นอน เช่น เขาอยู่ไม่เป็นที่เป็นทาง; อาการที่เก็บของไว้ตามที่อย่างเป็นระเบียบ เช่น เก็บของไม่เป็นที่ เก็บของเป็นที่เป็นทาง.

นิคมสร้างตนเอง

หมายถึง(กฎ) น. บริเวณที่ดินของรัฐที่มีพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งเป็นนิคมสร้างตนเอง เพื่อให้ราษฎรได้มีที่ตั้งเคหสถานและประกอบอาชีพเป็นหลักแหล่งในที่ดินนั้น.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ