ผลการค้นหา

หันหน้า* *หันหน้า *หันหน้า*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 1,051 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา บ่ายหน้า, มุข,มุข-, หัวหน้า, อธิบดี, ผัน, จ่า, บริณายก, ปริณายก, โมกข์, วันหน้า, ปุงคพ,ปุงควะ

หันหน้า

หมายถึง(สำ) ก. พึ่งพาอาศัย เช่น ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร.
 พจนานุกรมไทย

หัน

หมายถึงก. ผันร่างไปทางใดทางหนึ่ง เช่น หันซ้าย คือ ผันร่างไปทางซ้าย หันขวา คือ ผันร่างไปทางขวา, ผินไปทางใดทางหนึ่ง เช่น นิยมสร้างโบสถ์หันหน้าไปทางทิศตะวันออก, หมุน เช่น หันหน้ามาทางนี้; เปลี่ยนใจ เช่น หันไปเข้ากับศัตรู.
 พจนานุกรมไทย

หันหน้าเข้าวัด

หมายถึง(สำ) ก. มุ่งหน้าเข้าวัดเพื่อถือศีลฟังเทศน์เป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

หันหน้าเข้าหากัน

หมายถึง(สำ) ก. ปรองดองกัน, สมัครสมานกัน, เช่น ทุกฝ่ายจะต้องหันหน้าเข้าหากัน.
 พจนานุกรมไทย

บ่ายหน้า

หมายถึงก. หันหน้า เช่น บ่ายหน้าไปทางทิศเหนือ, มุ่ง เช่น บ่ายหน้ากลับบ้าน.
 พจนานุกรมไทย

หัน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. เห็น.
 พจนานุกรมไทย

เบือน

หมายถึงก. หันหน้าหนี ในคำว่า เบือนหน้า.
 พจนานุกรมไทย

หันหลัง

หมายถึง(สำ) ก. เลิก เช่น หันหลังให้อบายมุข.
 พจนานุกรมไทย

หันหลังให้กัน

หมายถึง(สำ) ก. โกรธกัน, เลิกคบค้ากัน.
 พจนานุกรมไทย

ก หัน

หมายถึงน. อักษร ก คู่ ในหนังสือโบราณใช้แทนไม้หันอากาศตัวหนึ่ง เป็นตัวสะกดตัวหนึ่ง เช่น จกก = จัก หลกก = หลัก.
 พจนานุกรมไทย

ส่ายหน้า

หมายถึงก. อาการที่ทำหน้าหันไปมาช้า ๆ แสดงถึงความหมดหวัง หมดศรัทธา หมดปัญญาเป็นต้น เช่น หมอเห็นผลการตรวจคนไข้แล้วส่ายหน้า.
 พจนานุกรมไทย

หันกลับ

หมายถึงก. เปลี่ยนไปสู่สภาพเดิม เช่น เขาทั้งสองหันกลับไปคืนดีกัน.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด