ผลการค้นหา

หากิน* *หากิน *หากิน*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 112 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ห่ากิน, ยา, หาริน,หารี

หากิน

หมายถึงก. ทำงานเลี้ยงชีวิต, หาเลี้ยงชีพ, เช่น เขาหากินด้วยการประกอบอาชีพสุจริต, มักใช้เข้าคู่กับคำ ทำมา เป็น ทำมาหากิน, หาอาหาร เช่น ให้แต่ที่พัก หากินเอาเอง. ว. ที่หาเลี้ยงชีพด้วยการค้าประเวณี ในคำว่า หญิงหากิน.
 พจนานุกรมไทย

หญิงหากิน

หมายถึงน. หญิงที่หาเลี้ยงชีพด้วยการค้าประเวณี, โสเภณี หญิงโสเภณี นครโสเภณี หญิงนครโสเภณี หรือ หญิงงามเมือง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

หากินด้วยลำแข้ง

หมายถึง(สำ) ก. หาเลี้ยงชีพด้วยความมานะพยายามของตัวเอง.
 พจนานุกรมไทย

หากินตามชายเฟือย

หมายถึง(สำ) ก. หาเลี้ยงชีพอย่างไม่เป็นล่ำเป็นสันได้ไหนเอานั่นไปเรื่อย ๆ.
 พจนานุกรมไทย

ผู้หญิงหากิน

หมายถึงน. หญิงค้าประเวณี.
 พจนานุกรมไทย

หากินตัวเป็นเกลียว

หมายถึง(สำ) ก. ขยันทำมาหากินจนไม่มีเวลาได้พักผ่อน.
 พจนานุกรมไทย

ค้าขาย

หมายถึงก. ทำมาหากินในทางซื้อขาย.
 พจนานุกรมไทย

ร่อนร่อน

หมายถึงว. ง่าย ๆ เช่น หากินร่อนร่อน.
 พจนานุกรมไทย

เต็มแกน

หมายถึงว. ขัดสนมาก, ฝืดเคืองมาก, เช่น หากินเต็มแกน.
 พจนานุกรมไทย

ลงหลักปักฐาน

หมายถึง(สำ) ก. ตั้งที่อยู่ทำมาหากินเป็นหลักแหล่ง.
 พจนานุกรมไทย

เลี้ยงปากเลี้ยงท้อง

หมายถึงก. ทำมาหากินพอเลี้ยงตัว.
 พจนานุกรมไทย

ลำแข้ง

หมายถึงน. กำลังความสามารถในการทำมาหากินด้วยตนเองไม่ต้องพึ่งใคร เช่น หากินด้วยลำแข้งของตนเองจนมั่งมี, ปลีแข้ง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด