ค้นเจอ 1,650 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ต่อปาก, หัวปาก, หุบปาก, ต่อย, ฉะ, หมอย, ห่อหมก

ห่อปาก

หมายถึงก. ทำริมฝีปากให้รวบเข้าหากันเป็นช่องกลม.

ปากจู๋

หมายถึงน. ปากที่ห่อยื่นออกมา.

ห่อ

หมายถึงก. พันหรือหุ้มสิ่งของด้วยใบไม้หรือกระดาษเป็นต้น; ลักษณนามเรียกของที่หุ้มด้วยใบไม้หรือกระดาษเป็นต้น เช่น ขนมห่อหนึ่ง ข้าว ๒ ห่อ.

ห่อไหล่

หมายถึงก. ทำไหล่ทั้ง ๒ ให้คู้เข้าเพราะหนาวหรือเกรงกลัวเป็นต้น.

ไหล่ห่อ

หมายถึงน. ไหล่ที่คู้เข้าเพราะหนาวหรือเกรงกลัวเป็นต้น.

ปาก

หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ อยู่ที่บริเวณใบหน้า มีลักษณะเป็นช่องสำหรับกินอาหารและใช้สำหรับเปล่งเสียงได้ด้วย; โดยปริยายหมายถึงส่วนต่าง ๆ ที่อยู่ในบริเวณปาก เช่น ปากเปื่อย; ขอบช่องแห่งสิ่งต่าง ๆ เช่น ปากหม้อ ปากไห; ต้นทางสำหรับเข้าออก เช่น ปากช่อง ปากตรอก; กลีบดอกกล้วยไม้คล้ายรูปกรวยหรือหลอดที่อยู่ตรงกลางเป็นที่อยู่ของเกสร, กระเป๋า ก็เรียก; ใช้เป็นลักษณนามของสิ่งบางอย่างเช่นแหอวนหรือพยานบุคคล เช่น แหปากหนึ่ง อวน ๒ ปาก พยาน ๓ ปาก. ก. พูด เช่น ดีแต่ปาก.

ไหล่รวบ

หมายถึงน. ไหล่ห่อ.

พระโอษฐ์

หมายถึงปาก

จู๋

หมายถึงว. หดตัวเข้าไปมาก, สั้นมาก ในคำว่า สั้นจู๋, จุนจู๋ ก็ว่า; อาการที่ห่อปากเข้ามา เช่น ทำปากจู๋.

หู่

หมายถึงก. ยู่เข้า, หดเข้า, ห่อเข้า.

ปากคอ

หมายถึงน. ปาก เช่น ปากคออยู่ไม่สุข.

ขึ้นปาก

หมายถึงก. เจนปาก, คล่องปาก.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ