ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา นุ่มนวล, อ่อนความ
อ่อนหวาน
หมายถึงว. ไพเราะ, น่าฟัง, เช่น เขาเป็นคนพูดจาอ่อนหวาน; งามละมุนละไม เช่น หน้าตาอ่อนหวาน.
นุ่มนวล
หมายถึงว. อ่อนหวาน, อ่อนโยน, ละมุนละไม, เพราะพริ้ง, เช่น พูดจานุ่มนวล กิริยาท่าทางนุ่มนวล.
ปากหวานก้นเปรี้ยว
หมายถึง(สำ) ก. พูดจาอ่อนหวานแต่ไม่จริงใจ.
วาจาไปยะ
หมายถึง(แบบ) น. คำอ่อนหวาน. (ป. วาจาเปยฺย, วาชเปยฺย).
พลอด
หมายถึง[พฺลอด] ก. พูดเรื่อยอย่างอ่อนหวานน่าฟัง.
มุทุตา
หมายถึงน. ความเป็นผู้มีใจอ่อน, ความอ่อนหวาน, ความละมุนละม่อม. (ป.).
เอาน้ำเย็นเข้าลูบ
หมายถึง(สำ) ก. ใช้คำพูดอ่อนหวานหว่านล้อม.
ปริยวาที
หมายถึง[ปฺริยะ-] น. ผู้มีถ้อยคำอ่อนหวาน. (ส. ปฺริยวาทินฺ).
พลอดรัก
หมายถึงก. พูดจาอ่อนหวานต่อกันในเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ.
หยดย้อย
หมายถึงว. ไพเราะจับใจ เช่น สำนวนหยดย้อย, ชดช้อยอ่อนหวาน เช่น งามหยดย้อย.
เอมอร
หมายถึง[-ออน] ว. งามอ่อนหวาน, โดยปริยายใช้เรียกหญิงสาวที่งามละมุนละไม.
วาจา
หมายถึงน. ถ้อยคำ, คำกล่าว, คำพูด, เช่น วาจาสุภาพ วาจาอ่อนหวาน วาจาสัตย์. (ป., ส.).