ผลการค้นหา

เข็น* *เข็น *เข็น*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 11 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เข็ญ, แล, เยียบ, หลาบ, เขน, ทะนาน, ทาน, ทุ, โทธก, แน่นหนา, บริขาร

เข็น

หมายถึงก. ดันสิ่งที่ติดขัดไม่อาจเคลื่อนไปได้โดยปรกติให้เคลื่อนไป เช่น เข็นเรือ เข็นเกวียน, ดันให้เคลื่อนที่ไป เช่น เข็นรถ, ใช้เกวียนเป็นต้นบรรทุกไป เช่น เข็นข้าว เข็นไม้; โดยปริยายหมายความว่า เร่งรัดให้ดี เช่น เด็กคนนี้เข็นไม่ขึ้น.
 พจนานุกรมไทย

เข็ญ

หมายถึง[เข็น] ว. ยาก, ยากจน, เช่น ลำบากแสนเข็ญ.
 พจนานุกรมไทย

รถเข็น

หมายถึงน. รถที่ไม่มีเครื่อง ต้องใช้คนเข็นหรือดันไป เช่น รถเข็นคนไข้.
 พจนานุกรมไทย

แสนเข็น

หมายถึงว. ยากแก่การที่จะอบรมสั่งสอนให้ดีได้ เช่น เด็กคนนี้ดื้อแสนเข็น.
 พจนานุกรมไทย

เข็นครกขึ้นเขา

หมายถึง(สำ) ก. ทำงานที่ยากลำบากอย่างยิ่งโดยต้องใช้ความเพียรพยายามและอดทนอย่างมาก หรือบางทีก็เกินกำลังความสามารถหรือสติปัญญาของตน.
 พจนานุกรมไทย

เหลือเข็น

หมายถึงว. เข็นไม่ไหว, กวดไม่ขึ้น.
 พจนานุกรมไทย

เข็นครกขึ้นภูเขา

หมายถึง(สำ) ก. ทำงานที่ยากลำบากอย่างยิ่งโดยต้องใช้ความเพียรพยายามและอดทนอย่างมาก หรือบางทีก็เกินกำลังความสามารถหรือสติปัญญาของตน.
 พจนานุกรมไทย

ตะเฆ่

หมายถึงน. เครื่องลากเข็นของหนัก รูปเตี้ย ๆ มีล้อ.
 พจนานุกรมไทย

รถจักรยาน

หมายถึงน. รถถีบ; (กฎ) รถที่เดินด้วยกำลังของผู้ขับขี่ที่มิใช่เป็นการลากเข็น.
 พจนานุกรมไทย

ผู้ขับขี่

หมายถึง(กฎ) น. ผู้ขับรถ ผู้ประจำเครื่องอุปกรณ์การขนส่งตามกฎหมายว่าด้วยการขนส่ง ผู้ลากเข็นยานพาหนะ.
 พจนานุกรมไทย

พาหนะ

หมายถึง[-หะนะ] น. เครื่องนำไป, เครื่องขับขี่, สัตว์สำหรับขี่บรรทุกหรือลากเข็นมีช้าง ม้า โค กระบือเป็นต้น เรียกว่า สัตว์พาหนะ, ยานต่าง ๆ มีรถและเรือเป็นต้น เรียกว่า ยานพาหนะ. (ป., ส. วาหน).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด