ค้นเจอ 45 รายการ

เครื่องดนตรี

หมายถึงน. เครื่องบรรเลงซึ่งมีเสียงดัง ทำให้รู้สึกเพลิดเพลิน หรือเกิดอารมณ์รัก โศก และรื่นเริงได้ตามทำนองเพลง.

ร้องส่ง

หมายถึงก. ร้องเพลงให้เครื่องดนตรีรับ.

ขึ้นสาย

หมายถึงก. เทียบเสียงเครื่องดนตรีที่มีสาย.

อิเล็กโทน

หมายถึงน. เครื่องดนตรีไฟฟ้าชนิดหนึ่ง สามารถทำเสียงเครื่องดนตรีหลายชนิดได้ในเวลาเดียวกัน. (อ. electone).

แพน

หมายถึงน. เครื่องดนตรีชนิดหนึ่งของท้องถิ่น ใช้เป่า.

ขึ้นเสียง

หมายถึงก. ออกเสียงดังด้วยความโกรธ; เทียบเสียงเครื่องดนตรี.

สุษิระ

หมายถึงน. เครื่องดนตรีที่ใช้เป่า มีขลุ่ย ปี่ เป็นต้น. (ส.).

เครื่องสาย

หมายถึงน. เครื่องดนตรีชนิดที่มีสาย เช่น จะเข้ ซอ พิณ ไวโอลิน.

อังกะลุง

หมายถึงน. ชื่อเครื่องดนตรีอย่างหนึ่งของชวา ใช้เขย่าให้เกิดเสียง.

แตร

หมายถึง[แตฺร] น. เครื่องดนตรีในจำพวกเครื่องเป่า ทำด้วยโลหะ มีปากบาน.

พรมนิ้ว

หมายถึงก. ประนิ้วรัวที่เครื่องดนตรีบางชนิด มีซอและขลุ่ยเป็นต้น.

แตรฝรั่ง

หมายถึงน. แตรที่มีปลายบานอย่างดอกลำโพง เป็นเครื่องดนตรีที่ดัดแปลงมาจากของฝรั่ง, แตรลำโพง ก็เรียก.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ