ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ขุ่นเคือง
เคืองขุ่น
หมายถึงก. โกรธกรุ่น ๆ อยู่ในใจ, ขุ่นเคือง ก็ว่า.
ขุ่น
หมายถึงว. มีลักษณะมัว ไม่ใส ไม่ชัดเจน.
ขุ่นเคือง
หมายถึงก. โกรธกรุ่น ๆ อยู่ในใจ, เคืองขุ่น ก็ว่า.
เคือง
หมายถึงก. ไม่พอใจและเริ่มรู้สึกโกรธ; ระคาย เช่น เคืองตา, รำคาญ เช่น เคืองหู เคืองใจ.
ลำเคือง
หมายถึงว. เคืองแค้น.
ไปอย่างน้ำขุ่น ๆ
หมายถึง(สำ) ก. พูดแก้ตัวหลบเลี่ยงไปอย่างข้าง ๆ คู ๆ.
กวนน้ำให้ขุ่น
หมายถึง(สำ) ก. ทำเรื่องราวที่สงบอยู่แล้วให้เกิดวุ่นวายขึ้นมา.
ฟ้าเคืองสันหลัง
หมายถึง(สำ) น. เคราะห์กรรมหรือโทษทัณฑ์ร้ายแรงที่เกิดจากอำนาจเบื้องบนหรือผู้ปกครอง เช่น ต่อฟ้าเคืองสันหลังจึงรำพัน. (ขุนช้างขุนแผน).
เคียด
หมายถึงก. เคือง, โกรธ.
บัวไม่ช้ำ น้ำไม่ขุ่น
หมายถึง(สำ) ก. รู้จักผ่อนปรนเข้าหากัน มิให้กระทบกระเทือนใจกัน, รู้จักถนอมนํ้าใจไม่ให้ขุ่นเคืองกัน, บัวไม่ให้ชํ้า นํ้าไม่ให้ขุ่น ก็ว่า.
หมวน
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. ขุ่น.
ระคาง
หมายถึงก. หมาง, หมองใจ, เคืองใจ.