ค้นเจอ 13 รายการ

เจ็ด

หมายถึงน. จำนวนหกบวกหนึ่ง; ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่า เดือน ๗ ตกในราวเดือนมิถุนายน; (โบ) เรียกลูกชายคนที่ ๗ ว่า ลูกเจ็ด, คู่กับ ลูกหญิงคนที่ ๗ ว่า ลูกเอก. (กฎ. ๒/๒๖).

เจ็ดประการ

หมายถึงเจ็ดอย่าง

สัปต,สัปต-

หมายถึง[สับตะ-] ว. เจ็ด. (ส.).

สัต,สัต,สัต-,สัต-,สัตตะ,สัตตะ

หมายถึง[สัด, สัดตะ-] ว. เจ็ด. (ป. สตฺต; ส. สปฺต).

สัปด,สัปด-

หมายถึง[สับดะ-] ว. เจ็ด. (ส. สปฺต; ป. สตฺต).

สองพันแปดร้อยเส้น

หมายถึงเจ็ดโยชน์

สัตตาห,สัตตาห-

หมายถึงน. เจ็ดวัน.

ร้อยเอ็ดเจ็ดพระนคร,ร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ,ร้อยเอ็ดเจ็ดหัวเมือง

หมายถึง(ปาก) ว. ทั่วทุกแห่งหน.

สัตสดก

หมายถึง[-สะดก] น. หมวดละ ๗๐๐ เช่น แล้วประจงจัดสัตสดกมหาทานเป็นต้นว่าคชสารเจ็ดร้อย. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์). (ป. สตฺตสตก).

ปริตร

หมายถึง[ปะหฺริด] น. ความต้านทาน, เครื่องป้องกัน; พระพุทธมนต์ในเจ็ดตำนานที่เรียกว่า สัตปริตร และสิบสองตำนานที่เรียกว่า ทวาทศปริตร, ตำนานหนึ่ง เรียกว่า ปริตรหนึ่ง. ว. น้อย. (ส.; ป. ปริตฺต).

แปด

หมายถึงน. จำนวนเจ็ดบวกหนึ่ง; ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่าเดือน ๘ ตกในราวเดือนกรกฎาคม-สิงหาคม, ถ้าปีใดมีอธิกมาส คือ มีเดือน ๘ สองหน เรียกว่า เดือน ๘ แรก และ ๘ หลัง.

ตำนาน

หมายถึงน. เรื่องแสดงกิจการอันมีมาแล้วแต่ปางหลัง, เรื่องราวนมนานที่เล่ากันสืบ ๆ มา, เช่น ตำนานพุทธเจดีย์สยาม; เรียกพระปริตรบทหนึ่ง ๆ ว่า ตำนาน ในคำว่า เจ็ดตำนาน สิบสองตำนาน.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ