ค้นเจอ 11 รายการ

เถื่อน

หมายถึงน. ป่า เช่น เข้าเถื่อนอย่าลืมพร้า. ว. ห่างไกลจากที่อยู่ของคน, ห่างไกลจากความเจริญ, มักใช้ประกอบคำ ป่า เป็น ป่าเถื่อน; ไม่ถูกต้องตามกฎหมาย เช่น เหล้าเถื่อน ฝิ่นเถื่อน ปืนเถื่อน หมอเถื่อน.

ไก่เถื่อน

หมายถึงน. ไก่ป่า.

เข้าเถื่อนอย่าลืมพร้า

หมายถึง(สำ) ก. ให้มีความรอบคอบอย่าประมาท เช่นเดียวกับเวลาจะเข้าป่าจะต้องหามีดติดตัวไปด้วย.

ลูกเถื่อน

หมายถึงน. ลูกช้างที่เกิดจากช้างเถื่อนในป่า.

ถ้อง

หมายถึง(กลอน) น. ทาง เช่น พฤกษาในเถื่อนถ้อง. (ม. คำหลวง มหาพน).

ของร้อน

หมายถึงน. ของที่มีผู้ขโมยเขาเอามาฝากไว้หรือจำหน่ายให้ ถ้ารับเอาไว้จะทำให้เดือดร้อน; ของที่ผิดกฎหมาย ถ้ามีไว้ในครอบครองจะทำให้เดือดร้อน เช่น ปืนเถื่อน ฝิ่นเถื่อน.

วังช้าง

หมายถึงน. วิธีจับช้างเถื่อนโดยต้อนช้างเข้ามาอยู่ในวงล้อมทั้งโขลง.

โพน

หมายถึงน. วิธีคล้องช้างเถื่อน คือ เอาช้างต่อไปเที่ยวต้อนคล้องเอา.

ว่ายฟ้า

หมายถึง(วรรณ) ก. เคลื่อนไปในอากาศ เช่น ไก่ฟ้าวานว่ายฟ้า หาวหน หาสมรมายล เถื่อนท้องฯ. (ตะเลงพ่าย).

บวง

หมายถึงก. บูชา เช่น บวงเทพทุกเถื่อนถํ้า มณฑล ทวีปเอย. (นิ. นรินทร์), มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น บนบวง บวงสรวง บำบวง.

ลูกทุ่ง

หมายถึงน. ลูกป่า; ผู้ที่ทำมาหากินอยู่ตามท้องทุ่ง; ลูกสัตว์ที่เกิดในท้องทุ่ง; เรียกเหล้าเถื่อนว่า เหล้าลูกทุ่ง, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น นิยายลูกทุ่ง ภาษาลูกทุ่ง. ว. เรียกเพลงชนิดที่คนในชนบทนิยมว่า เพลงลูกทุ่ง.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ