ค้นเจอ 11 รายการ

เผ่น

หมายถึงก. อาการที่กระโดดโจนไปโดยไม่รั้งรอ.

กะเผ่น

หมายถึง(กลอน) ว. เผ่น, ลอย, เช่น ชมบรรพตเสลาสูงกะเผ่น. (พงศ. เหนือ).

ถงัน

หมายถึง[ถะหฺงัน] ก. เผ่นไป.

ผันผยอง

หมายถึงก. เผ่นลำพองหมุนรอบตัว.

กระโจน

หมายถึงก. กระโดดพุ่งไปโดยเร็ว, เผ่นข้ามไป, โจน ก็ว่า.

ผยอง

หมายถึง[ผะหฺยอง] ก. เผ่นโผน; ลำพอง, เย่อหยิ่ง, ฮึกเหิม.

จำเทิด

หมายถึง(โบ) ก. เผ่นขึ้นสูง, งอกขึ้นสูง, สูงไสว.

ทะยาน

หมายถึงก. เผ่นขึ้นไป เช่น เครื่องบินทะยานขึ้นสู่ฟ้า, โผนเข้าใส่ เช่น ทะยานเข้าสู้.

ถงาด

หมายถึง[ถะหฺงาด] ก. ทำท่าเผ่น, เยื้องท่า, ชะโงก, เงื้อม, ผ่านไป.

จำแทง

หมายถึง(โบ) ก. เผ่นขึ้น, โผขึ้น, ตั้งขึ้น, ชูขึ้น, งอกขึ้น; ถืออาวุธร่ายรำท่าแทง, เช่น ชดกรกระลึงกุมแสง รำจำแทงองอาจ เผ่นผงาดขับสารสีห์. (ลอ).

โจน

หมายถึงก. กระโดดพุ่งไปโดยเร็ว เช่น โจนนํ้า, เผ่นข้ามไป เช่น โจนท้องร่อง, กระโจน ก็ว่า, โดยปริยายหมายถึงอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น นํ้าโจน.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ