ผลการค้นหา

เมฆ

หมายถึง[เมก] น. ไอนํ้าที่รวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อนลอยอยู่ในอากาศ. (ป., ส.).

วลาหก

หมายถึง[วะลาหก] น. เมฆ. (ป.).

ปัชชุน

หมายถึง(แบบ) น. เมฆ. (ป.).

เมฆินทร์

หมายถึง(กลอน) น. เมฆ.

ปโยธร

หมายถึงน. “ผู้ทรงไว้ซึ่งนํ้า” คือ เมฆ, “ผู้ทรงไว้ซึ่งนํ้านม” คือ ถัน. (ป., ส.).

วาริท,วาริธร

หมายถึงน. เมฆ. (ป., ส.).

ขี้เมฆ

หมายถึง(ปาก) น. เมฆ.

ช้างเผือก

หมายถึงน. ช้างในตระกูลชาติพรหมพงศ์ อิศวรพงศ์ พิษณุพงศ์ หรืออัคนิพงศ์ ที่มีลักษณะ ๗ สี คือ ขาว เหลือง เขียว แดง ดำ ม่วง เมฆ และมีตา เล็บ ขน เป็นต้น ประกอบด้วยคชลักษณ์ด้วย; โดยปริยายหมายถึงคนดีมีวิชาเป็นต้นที่เกิดในชนบทแล้วมามีชื่อเสียงโด่งดังอยู่ในกรุง.

อัมพุท

หมายถึงน. “ผู้ให้นํ้า” หมายถึง เมฆ. (ป., ส.).

ปโยชนม์

หมายถึง[ปะโยชน] น. “ผู้มีนํ้าเป็นที่เกิด” คือ เมฆ. (ส. ปโยชนฺมนฺ).

เมฆี

หมายถึง(กลอน) น. เมฆ.

พลาหก

หมายถึง[พะลา-] น. เมฆ, ฝน. (ป., ส. วลาหก).