ค้นเจอ 13 รายการ

เย้า

หมายถึงน. ชนชาวเขาเผ่าหนึ่ง อยู่ในประเทศไทยตอนเหนือ เรียกตัวเองว่า เมี่ยน พูดภาษาเมี่ยนในตระกูลแม้ว-เย้า.

แหย่

หมายถึง[แหฺย่] ก. เอานิ้วมือหรือปลายไม้เป็นต้นแยงเข้าไป; เย้า, ทำให้เกิดความรำคาญหรือไม่สงบอยู่ได้; ลองดูชั้นเชิง.

เย้า

หมายถึงก. หยอก, สัพยอก.

หยอกเย้า

หมายถึงก. สัพยอก, กระเซ้าเย้าแหย่, เย้าหยอก ก็ว่า.

เย้าหยอก

หมายถึงก. สัพยอก, กระเซ้าเย้าแหย่, หยอกเย้า ก็ว่า.

ซิกซี้

หมายถึงก. หัวเราะเย้าหยอกกัน, ระริก, กระซิกกระซี้ ก็ว่า.

กระซิกกระซี้

หมายถึงก. หัวเราะเย้าหยอกกัน, ระริก, ซิกซี้ ก็ว่า.

หลอกล้อ

หมายถึงก. ทำกิริยาอาการเย้าเล่น, ล้อหลอก ก็ว่า.

กระเซ้า

หมายถึงก. พูดรบเร้า, พูดเย้าแหย่.

ตบะแตก

หมายถึงก. บำเพ็ญตบะต่อไปไม่ได้เพราะทนต่อสิ่งเย้ายวนไม่ไหว, หมดความอดกลั้น, สิ้นความอดทน.

ล้อหลอก

หมายถึงก. ทำกิริยาอาการเย้าเล่น เช่น เด็กแลบลิ้นปลิ้นตาล้อหลอกกัน, หลอกล้อ ก็ว่า.

ล้อ

หมายถึงก. แสดงกิริยาวาจาหยอกเย้า เย้าแหย่ให้เขาเกิดรำคาญให้อายหรือให้โกรธเป็นต้น; ทำให้คล้ายคลึงแบบ เช่น เขียนข้อความให้ล้อกัน.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ