ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เลือดแรง, เลือดจาง, เลือดดำ
เลือดแดง
หมายถึงน. เลือดที่เม็ดเลือดแดงมีออกซิเจนมาก มีสีแดงสด.
เลือดดำ
หมายถึงน. เลือดที่เม็ดเลือดแดงมีออกซิเจนน้อยหรือขาดออกซิเจน มีสีแดงคล้ำ.
เลือดนก
หมายถึงว. สีแดงอย่างสีเลือดของนก.
เลือด
หมายถึงน. ของเหลวปรกติมีสีแดง อยู่ในหลอดเลือดและหัวใจของคนและสัตว์ ประกอบด้วยน้ำเลือดและเม็ดเลือด ส่วนที่เป็นสีแดงเกิดจากสีในเม็ดเลือดแดง สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง เช่น แมลง กุ้ง หอย เม็ดเลือดเห็นมีสีน้ำเงินจาง ๆ; ระดู เช่น เลือดทำ คือ อาการป่วยในระหว่างที่มีระดู; โดยปริยายหมายถึงผู้สืบเชื้อสาย เช่น เลือดศิลปิน เลือดนักรบ เลือดนักประพันธ์; ผู้ที่เคยศึกษาจากสถาบันใดสถาบันหนึ่ง เช่น เลือดจุฬา เลือดธรรมศาสตร์.
เลือดขึ้นหน้า
หมายถึง(สำ) ก. โกรธมากจนหน้าแดง, โมโห.
เลือดหมู
หมายถึงว. สีแดงคล้ำอย่างสีเลือดของหมู.
เลือดเสีย
หมายถึงน. เลือดระดูไม่ปรกติ มีสีแดงคล้ำ กลิ่นเหม็น.
เกล็ดเลือด
หมายถึงน. เม็ดเลือดขนาดเล็ก เล็กกว่าเม็ดเลือดแดงและเม็ดเลือดขาวมาก ทำหน้าที่เกี่ยวกับการแข็งตัวของเลือด.
แดง
หมายถึงว. สีอย่างสีเลือดหรือสีชาด, ใช้ประกอบสิ่งต่าง ๆ บางอย่างโดยอนุโลมตามลักษณะสี เป็นชื่อเรียกเฉพาะ เช่น มดแดง ผ้าแดง. ก. ลักษณะที่ความลับซึ่งปกปิดไว้ได้ปรากฏออกมา เช่น เรื่องนี้แดงออกมาแล้ว. (ปาก) น. สตางค์ เช่น ไม่มีสักแดงเดียว. (ตัดมาจาก สตางค์แดง).
เลือดล้างด้วยเลือด
หมายถึงก. แก้แค้นด้วยวิธีรุนแรงในทำนองเดียวกัน.
รุธิระ
หมายถึงน. เลือด. ว. สีแดง. (ป., ส.).
ฟอกโลหิต
หมายถึงก. อาการที่แก๊สออกซิเจนซึ่งหายใจเข้าไปแล้วเปลี่ยนเลือดดำเป็นเลือดแดง.