ค้นเจอ 104 รายการ

เล่ห์กล

หมายถึงน. การลวงหรือล่อลวงให้หลงผิดหรือเพื่อให้เข้าใจผิด.

เล่ห์กล,เล่ห์กล,เล่ห์เหลี่ยม

หมายถึงน. ชั้นเชิง, อุบาย.

เลห,เล่ห์

หมายถึงน. กลอุบายหรือเงื่อนงำอันอาจทำให้คนอื่นหลงผิด เข้าใจผิด, ใช้ว่า เล่ห์กล ก็มี. ว. คล้าย, เปรียบ, เช่น, เหมือน.

กล,กล-

หมายถึง[กน, กนละ-] น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง; เรียกการเล่นที่ลวงตาให้เห็นเป็นจริงว่า เล่นกล; เครื่องกลไก, เครื่องจักร, เครื่องยนต์, เช่น ช่างกล. ว. เช่น, อย่าง, เหมือน, เช่น เหตุผลกลใด; เคลือบแฝง เช่น ถ้าจำเลยให้การเป็นกลความ. (กฎหมาย).

เพทุบาย,เพโทบาย

หมายถึงก. ทำเล่ห์กล, ทำอุบาย.

ไคล้

หมายถึง[ไคฺล้] น. เล่ห์กลหรือเงื่อนงำ เช่น ใส่ไคล้.

ใส่ไคล้

หมายถึงก. หาความใส่ร้ายผู้อื่นด้วยเล่ห์กล.

กระเหน็จกระแหน่

หมายถึง(โบ) น. เชิงชั้น, เล่ห์กล, เช่น กระเหน็จกระแหน่รณรงค์. (สมุทรโฆษ).

หลุมพราง

หมายถึงน. หลุมที่ทำลวงไว้; โดยปริยายหมายความว่า เล่ห์กล หรือ อุบาย.

ตกหลุม,ตกหลุมพราง

หมายถึง(สำ) ก. ถูกลวงด้วยเล่ห์กลหรืออุบาย, เสียรู้, หลงกล.

อุบาย

หมายถึงน. วิธีการอันแยบคาย; เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม. (ป., ส. อุปาย).

มายา

หมายถึงน. มารยา, การลวง, การแสร้งทำ, เล่ห์กล. (ป., ส.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ