ผลการค้นหา

เอื้อเฟื้อ* *เอื้อเฟื้อ *เอื้อเฟื้อ*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 28 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ทะยาทะแยแส, นำพา, สาทร, เกื้อ,เกื้อกูล, วทัญญู, เผื่อแผ่, อน,อน-, อนุเคราะห์, อารี, โอบเอื้อ

เอื้อเฟื้อ

หมายถึงก. อุดหนุน, เจือจาน, แสดงนํ้าใจดีต่อผู้อื่น, บางทีใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เอื้อเฟื้อเกื้อกูล เอื้อเฟื้อเกื้อหนุน.
 พจนานุกรมไทย

ทะยาทะแยแส

หมายถึงก. เอาใจใส่เป็นพิเศษ, เอื้อเฟื้อ.
 พจนานุกรมไทย

นำพา

หมายถึงก. เอาใจใส่, เอื้อเฟื้อ, ช่วยธุระ, ใช้ในประโยคปฏิเสธว่า ไม่นำพา.
 พจนานุกรมไทย

สาทร

หมายถึง[-ทอน] ก. เอื้อเฟื้อ, เอาใจใส่. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

เกื้อ,เกื้อกูล

หมายถึงก. อุดหนุน, เจือจาน, เอื้อเฟื้อ, เผื่อแผ่.
 พจนานุกรมไทย

วทัญญู

หมายถึง(แบบ) ว. เอื้อเฟื้อ, เผื่อแผ่; ใจดี, ใจบุญ. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

เผื่อแผ่

หมายถึงก. เอื้อเฟื้อ, เจือจาน, ให้ประโยชน์แก่ผู้อื่นด้วยความโอบอ้อมอารี, แผ่เผื่อ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

อน,อน-

หมายถึง[อะนะ-] เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. (ดู อ ๒ ประกอบ).
 พจนานุกรมไทย

อนุเคราะห์

หมายถึงก. เอื้อเฟื้อ, ช่วยเหลือ. (ส. อนุคฺรห; ป. อนุคฺคห).
 พจนานุกรมไทย

อารี

หมายถึงว. เอื้อเฟื้อ, มีแก่ใจ, มีใจเผื่อแผ่.
 พจนานุกรมไทย

โอบเอื้อ

หมายถึงก. เอื้อเฟื้อ, เกื้อหนุน.
 พจนานุกรมไทย

ขาดน้ำใจ

หมายถึงก. ไม่มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด