ค้นเจอ 13 รายการ

แพ้

หมายถึงก. สู้ไม่ได้, ทนไม่ได้, ตรงกันข้ามกับ ชนะ, ผู้ที่มีเลือดเนื้อไม่ถูกกับสิ่งของหรือสัตว์บางอย่างก็เรียกว่า แพ้ เช่น แพ้ยา แพ้ตะขาบ.

แพ้ภัยตัว

หมายถึงก. เป็นภัยแก่ตัวเอง, เดือดร้อนตัวเอง, ให้มีอันเป็นไปเพราะดูถูกดูหมิ่นผู้ใหญ่เป็นต้น.

แพ้

หมายถึง(ไทยเดิม) ก. ชนะ เช่น อนนเรืองใสงามหนักหนา แพ้พระอาทิตย์. (จารึกสยาม).

แพ้ผัว

หมายถึงว. มีผัวกี่คน ๆ ก็ตายจากไปก่อนหมด.

แพ้เมีย

หมายถึงว. มีเมียกี่คน ๆ ก็ตายจากไปก่อนหมด.

แพ้ผม

หมายถึงว. ลักษณะที่ผมหงอกเร็วกว่าธรรมดา.

แพ้ฟัน

หมายถึงว. ฟันหักเร็วกว่าธรรมดา.

แพ้เปรียบ

หมายถึงว. ไม่เสมอกัน, เสียเปรียบ.

แพ้แรง

หมายถึงว. เสียกำลัง, หมดแรง เช่น ทำงานหนักจนแพ้แรง; สู้แรงไม่ได้ เช่น นักมวยฝ่ายน้ำเงินสู้ฝ่ายแดงไม่ได้เพราะแพ้แรง.

แพ้ท้อง

หมายถึงว. อาการของผู้หญิงที่เปลี่ยนแปลงไปเมื่อแรกตั้งครรภ์ มีอาการคลื่นเหียนอาเจียนเป็นต้น.

แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร

หมายถึง(สำ) น. การยอมแพ้ทำให้เรื่องสงบ การไม่ยอมแพ้ทำให้เรื่องไม่สงบ.

แพ้รู้

หมายถึงก. แพ้ความคิด, เสียที, เสียรู้.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ