ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา แหน, หัวระแหง, หน, ไข่น้ำ, ประแดะ, แนะแหน, แหง,แหง,แหง ๆ, ผำ, ไข่แหน
แห่แหน
หมายถึง[-แหนฺ] ก. ห้อมล้อมระวังกันไปเป็นขบวน เช่น ประชาชนแห่แหนพระพุทธสิหิงค์ไปตามถนน; ยกพวกกันมามาก ๆ เพื่อวัตถุประสงค์อย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น เพื่อนฝูงแห่แหนกันมาเต็มบ้าน.
แหน
หมายถึง[แหนฺ] ก. ใช้เข้าคู่กับคำอื่น ในคำว่า หวงแหน แห่แหน เฝ้าแหน.